လူနာ

၁။ စိတ်ကမ္ဘာထဲ ထွက်ပေါက်မရှိ၊ ကာလတစ်ခုကြာ ပိတ်မိနေစဥ် တောင်စဥ်ရေမရ ထင်ယောင်ထင်မှားတွေ၊ နိုးတစ်ဝက် အိပ်မက်တွေ၊ ဒေါသတွေ၊ နာကျင်ခံခက်ရမှုတွေ၊ တစ်ခါတလေ ခိုတွယ်စရာ မရှိတော့တဲ့ လွင့်ချင်တိုင်း လွင့်မျောနေတဲ့ စိတ်ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်မှုတွေ အားလုံးထဲကနေ လွတ်မြောက်ရန် မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု။

၂။ စာရေး၊ စာဖတ်၊ ပန်းချီဆွဲတဲ့ အလုပ်တွေနဲ့ စိတ်ထားနူးညံ့တဲ့ ဆရာဝန်လေး တစ်ယောက်။ သူကိုယ်တိုင် လူနာပြန်ဖြစ်သွားသော ဇာတ်လမ်း။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ထဲက ဝိတွေ၊ WY တွေ၊ E တွေ၊ K တွေ၊ LSD၊ ICE တွေအကြောင်း။

“ငါ ဘယ်သူလဲ”
“ငါ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ”
“ငါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ”
ဤမေးခွန်းတို့၏ အဖြေကို သူ ရှာမရ။ …….
စင်စစ် ဤသို့သော အခြေအနေမျိုးကို သူ တစ်ကြိမ် ကြုံတွေ့ခဲ့ရဖူးကြောင်း ရုတ်တရက် မှတ်မိလိုက်၏။ အမျိုးမျိုးသော ပုံရိပ်များ၊ အကြောင်းအရာများက သူ့ခေါင်းထဲသို့ အစီအရီ ဝင်လာကြသည်။
လူစိမ်း… ဆရာမ… လူနာဆောင်… စင်္ကြံ… အခန်းကျဥ်း… သူ့ဖုန်း… ပြတင်းပေါက်မှ ခုန်ချခြင်း… ၁၉၉… ရဲကား… လူနာတင်ကား…။