SOUL
3000 (ကျပ်)
ဒီဇာတ်လမ်းလေးကို အွန်လိုင်းပလက်ဖောင်းတစ်ခုမှာ စရေးတော့ လူကြိုက်များလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။ မမျှော်လင့်ရဲခဲ့တာဆို ပိုမှန်မယ်။ နန္ဒဦးမော်ဆိုတဲ့ အမျိုးသားက Expect ဖတ်ဖူးတဲ့ လူတွေအတွက် စိမ်းမနေခဲ့ပေမယ့် ဒါ ကိုယ့်ရဲ့ ပထမဆုံး သဘာ၀လွန် စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်နေခဲ့လို့ စာဖတ်သူတွေရဲ့ တုံ့ပြန်မှုအတွက် များစွာ စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရတယ်။ သာမန်အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး ချစ်ကြိုက်တဲ့ပုံစံနဲ့ ကွဲထွက်ရုံမက ကိုယ်တို့နဲ့ အလှမ်းဝေးနေတဲ့ မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်းမှာ အခြေတည်ထားခဲ့တော့ ကိုယ်အများကြီး အားထုတ်ခဲ့ရတယ်။ တိုင်းရင်းသားရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွေ မသွေဖီအောင်၊ အကျိုးသင့် အကြောင်းသင့်တဲ့အခါတိုင်း ရိုးရာတွေကို ဖော်ထုတ်ပြနိုင်အောင် ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်….
| စာမျက်နှာ | 156 |
|---|---|
| စာအုပ်အရွယ်အစား | 5.5 x 0.5 x 8 inches |
| ပုံနှိပ်မှတ်တမ်း | ပန်းဆက်လမ်းစာပေ၊ 2020 ဇွန်လ၊ (ပ-ကြိမ်) |
33 in stock
Shoon Mya Myo –
စာအုပ်လေးကို မြတ်နိုးလို့ပါ
Pyae Ar Kar –
ကဝေတွေဟာ လွင့်မျောနေတဲ့ လိပ်ပြာ(ဝိညာည်)လေးတွေကို ဖမ်းစားနိုင်တယ် ၊ လှပတဲ့ ဝိညာည်တစ်ခုဆိုရင် သူတို့ပိုတောင် နှစ်ခြိုက်ကြသေးတယ်
နန္ဒဆိုတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ စိတ်ဝိညာည်နဲ့ကင်းကွာပြီး တောကြီးမျက်မည်းထဲကိုရောက်လာတယ် ၊ အဲမှာ လျန်းလို့ခေါ်တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့တယ်
လျန်းဟာ တစ္ဆေသရဲတွေကိုမြင်နိုင် ခိုင်းနိုင် အမိန့်ပေးနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်မျိုးရှိတဲ့ ကဝေမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်တယ် ၊ တစ်ရွာလုံးက သူမကို ကဝေမလေးဆိုပီး ရွာပြင်ထုတ်ထားတယ်
လျန်းဟာ နန္ဒကိုတွေ့တော့ သူ့တဲမှာ ခေါ်ထားလိုက်တယ် ၊ ဘေးအမှောင် ပယောဂတွေ ရောက်လာပေမဲ့ သူ ဟန့်တားထားနိုငိတယ်
စိတ်ဝိညာည်တွေဟာ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ပြန်တွေ့ရင် ပြန်ရှင်သန်နိုင်တယ်ဆိုတာ သူမ သိတယ် ၊ ဒါပေမဲ့ နန္ဒရဲ့ လှပတဲ့ လိပ်ပြာလေးကို သူမစွန့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလား ? နန္ဒကကော သူ့ရဲ့ ရုပ်ခန္ဓာကို ပြန်ရှာလို့ တွေ့နိုင်ပါ့မလား ဆိုတာကတော့ …
ဒီထဲမှာ စိတ်နယ်လွန် ဖြစ်ရပ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ရယ် ၊ ဂျိန်းဖောလူမျိူးတွေရဲ့ အကြောင်းတချို့ရယ် ၊ ကချင်ပြည်နယ် ရေခဲတောင်ေတွမှာသာရှိတဲ့ မချစ်ဥ ၊ ခန်းတောက်မြစ် ၊ ရှီးပတီး စတဲ့ ရှားပါးဆေးမြစ်တွေရဲ့ အကြောင်းတွေရယ် ကို မြင်တွေ့လိုက်ရတယ် …
ရှီးပတီးဖြစ်ပေါ်လာပုံက ဆန်းတယ်ပြောရမယ် ၊ အင်းဆက်တစ်မျိုးက အပင်တစ်မျိုးကိုစားမိပြီး အဲ့အပင်က အင်းဆက်ရဲ့ဦးနှောက်ကို မှိုစွဲသွားစေတယ် ၊ နောက်ဆုံး အပင်ကရှင်သန်သွားပြီး အင်းဆက်က သေဆုံးသွားတယ် ၊ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ ဦးနှောက်အစိတ်အပိုင်းကိုအသုံးပြုပီး ရှင်သန်နေတဲ့ အရာဟာ ရှီးပတီးလို့ခေါ်တဲ့ ဆေးဘက်၀င် ရှားပါးပစ္စည်းဖြစ်လာတယ် …
Shunn Lae Lae Oo Oo (verified owner) –
ကချင်ပြည်နယ်မှာရှိတဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာနဲ့ စာအုပ်ပါအကြောင်းတွေက စာရေးသူရဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့ အရာတွေဆိုပေမယ့် သဘာဝလွန်ပုံစံတွေကြိုက်တဲ့သူတွေကို အဆုံးထိဆွဲခေါ်သွားနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပါ။
အဓိကဇာတ်ကောင်ဖြစ်တဲ့ နန္ဒဦးမော်ဟာ accidence ကြောင့် သူမသိတဲ့ တောတွင်းနေရာတစ်ခုကို ရောက်သွားခဲ့တယ်။ နိုးနိုးလာချင်းမှာပဲ သူ့ဘေးနားမှာ အရွယ်စုံ၊ ပုံစံစုံ၊ ဖြူဖျော့နေတဲ့လူတွေကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
ထိုလူတွေက သူ့အနားကို လိုချင်တပ်မက်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ တိုးကပ်လာချိန်မှာ ဩဇာသံပါတဲ့ အသံတစ်သံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ မြန်မာစကားမဟုတ်တဲ့ တိုင်းရင်းသားစကားသံနဲ့ အဆုံးမှာတော့ သူ့ကိုဝိုင်းနေတဲ့သူတွေဟာ မီးခိုးငွေ့တွေလို လွင့်မျောကွယ်ပျောက်သွားကြတယ်။
ထိုအသံပိုင်ရှင်က လွှမ်း။ ၁၇ နှစ်လောက်အရွယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊ မျက်နှာမှာ စာလုံးအသေးလေးတွေပုံစံ စုတ်ထိုးရာလေးက ဘယ်ကွန့်ညောကို တုန့်ကွေးသွားတဲ့ပုံစံနဲ့၊ ပါးလျပ်လျပ်ခန္ဓာကိုယ်ရှိတဲ့ မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်ပဲဖြစ်တယ်။
သူမကဘယ်သူလဲ။ ဘာကြောင့် သူမလိုမိန်းမငယ်လေးရဲ့စကားသံနောက်မှာ ထိုလူတွေက ပျောက်ကွယ်သွားတာလဲ။ လူအုပ်စုကြီးရဲ့ လိုချင်တပ်မက်မှုအပြည့်နဲ့ အကြည့်ခံလိုက်ရတဲ့ နန္ဒဦးမော်ရဲ့ ပုံစံအစစ်ကရော ဘာလဲ။ သူ့ကိုယ်သူ ဘာမှန်းမသိတဲ့သူကို လွှမ်းက ကူညီပေးမှာလားဆိုတာကို စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ဖတ်ရှုရမှာဖြစ်ပါတယ်။
သဘာ၀လွန်၊ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန်ကြိုက်တဲ့သူတွေ၊ မြန်မာ့တိုင်းရင်းသားတွေရဲ့ အငွေ့အသက်လေးတွေကို ဖတ်ရတာ သဘောကြတဲ့သူတွေအတွက် လက်မလွှတ်သင့်တဲ့စာအုပ်ပါ။
Ei thazin kyaw –
စာရေးသူရဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ဆကြောင့်
ဖတ်ရတဲ့ထဲ တကယ်စိတ်ပါသွားမိတယ်
အခါခါ ပြန်ဖတ်တိုင်း
ဦးမော်ရဲ့ အချစ်က သိပ်လေးနက်သလို ခံစားရတယ်
EX-pectနဲ့မတူဘဲ ထူးခြားတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုတော့
ရင်ထဲမှာ ကျန်ခဲ့တယ်
ကချင်ရွလေးရယ်
ပယောဂတွေကို ဟန့်တားနိုင်တဲ့ လျန်းဆိုတဲ့ ကောင်မလေးရယ်ကလဲ ဇာတ်လမ်းကို ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားလာအောင် ဆွဲခေါ်ပေးသွားတယ်
လုံးဝ အနှစ်ပါပဲ
MoePyaeSoneAung –
Good