ချစ်သောယွန်းခင်ခင်

၁၉၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်က ထွက်ရှိခဲ့သော ဝတ္ထုဖြစ်ပြီး စာရေးဆရာမ ‘တင်နီဆင်ဂျက်ဆီ’ မြန်မာပြည်သို့ ရောက်ရှိစဉ်က ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဖဲင်နီသည် စုဖုရားလတ်အနီးတွင် အပျိုတော်အဖြစ် ခစားနေစဉ် ပြင်သစ်ကုန်သည် (အျေထာက်တော်တစ်ဦးဖြစ်သူ ဗွန်ဗွိုင်ဆန်ဆိုသူ နှင့် ချစ်ကြိုက်နေကြသည်။ ဗွန်ဗွိုင်ဆန်သည် မြန်မာနှင့် ပြင်သစ်ကို မီးရထားလမ်းဖောက်လုပ်ရန် ၊ ကျောက်တွင်းတူးရန် နှင့် ဘဏ်တိုက်များဖွင့်ရန် စီစဉ်နေသည်။ သူ့နောက်တွင် ပြင်သစ်အစိုးရသည် အင်ဒိုချိုင်းနား မှ တစ်ဆင့် အထက်မြန်မာပြည်ကို ထိုးဖောက်ရန် စီစဉ်နေသည်။ မန္တလေးတွင် ရှိသည့် ပြင်သစ်ကောင်စစ်ဝန်သည်လည်း အထက်မြန်မာပြည်ကို ပြင်သစ်အင်ပါယာကြီးထဲ သွတ်သွင်းရန် စီမံကိန်းချလျက်ရှိသည်။ ထိုအတောအတွင်း ဗွန်ဗွိုင်ဆန်သည် ပါရီသို့ ပြန်သွားကာ ပြင်သစ်သူတစ်ယောက် နှင့် လက်ထပ်လာခဲ့သည်။ ဤတွင် ဗွန်ဗွိုင်ဆန်၏ တိတ်တိတ်ပုန်းမယား ဖြစ်ခဲ့ရသော ဖဲင်နီသည် ဗွန်ဗွိုင်ဆန်ကိုစိတ်နာသွားကာ လက်စားချေရန် အမျိုးမျိုးကြံစည်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်နိုင်ငံရေး အရှုပ်အထွေးများဖြစ်ပေါ်ကာ ဖဲင်နီလည်း ဘိလပ်သို့ ပြောင်းရွှေ့သွားပြီး ရွှေပြည်တော်အား လွမ်းဆွတ်နေခဲ့ရပါတော့တယ်..။

” The Lacquer lady ခေါ် ယွန်းခင်ခင်” ဝတ္ထု နှင့် ပက်သက်၍ ဆရာမြသန်းတင့်မှ သူ၏ အမြင်ကို ဤသို့ ဖော်ပြထားသည်။
မန္တလေး၏အလှ၊ မန္တလေး၏ပတ်ဝန်းကျင်၊ မန္တလေးနန်းတော်ကြီး၏ အလှတို့ကို ဖွဲ့ရာတွင် ကဗျာတစ်ပုဒ်လိုလှနေသည်။ ဗွန်ဗွိုင်ဆန်တို့ အချစ်ဇာတ်လမ်း၊ ဖဲင်နီ နှင့် အီတလီကောင်စစ်ဝန် ဆန်ဒရေနိုတို့၏ဆက်ဆံရေး စသည်တို့သည် ဤဝတ္ထု၏ မဏ္ဍိုင်ဖြစ်သည်။ ထိုဇာတ်လမ်းကို သူရက်ဖောက်သွားပုံမှာ လှပသိမ်မွေ့သည်။

ယွန်းခင်ခင်တို့ခေတ်က မန္တလေး၏ ရုပ်ပုံလွှာကို ပြန်လည်ခံစားပြီး ဝတ္ထုပါ သမိုင်းအချက်အလက်များမှ သမိုင်းအတွေးအမြင်သစ်များ ရရှိစေမည့် စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ဖြစ်တာကြောင့် အမှာဦးဖတ်ရှုသင့်ကြောင်း လက်တို့ညွှန်းဆိုလိုက်ပါရစေ….။